Choroba downa.

Panna Nats.

Down [dałn] czasami mówimy tak na ludzi, a to jest poważna choroba. Co o takich ludziach myślicie?

[link widoczny dla zalogowanych]

Jutencja

nic do ich nie mam.
u mnie w szkole jest taka jedna.

Obrażalska

Szczerze, to ich wygląd dla mnie jest odrażający, ale też do nich nic nie mam.

Bogini Cukru

Sądzę ,że to w połowie wina rodziców. Bo po 40 roku wzrasta prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z downem

Maugorzata.

Zgadzam się z Obrażalską, że ich wygląd jest odrażający. Zgadzam się z Midnight, która uważa że to wina rodziców!
Faktycznie też do nich nic nie mam, ale nie będę kłamać że bym się zaprzyjaźniła z taką osobą. Nie potrafiła bym i nawet bym nie chciała. Przepraszam za szczerość ale nie będę owijać w bawełnę NIE ZAPRZYJAŹNIŁA BYM SIĘ Z OSOBĄ Z CHOROBĄ DOWNA!

Obrażalska

Ja też raczej nie mogłabym się z taką osobą zaprzyjaźnić. Zakolegować, oczywiście, ale przyjaźń z taką osobą byłaby dla mnie straszna. Cały czas bym się martwiła czy z tą osobą wszystko w porządku. Czy czegoś nie potrzebuje... To byłoby dla mnie męczące.
A co do Midnight. Moim zdaniem w ogóle nie masz racji. Jak można sądzić, że choroba downa, to wina rodziców? Przecież oni tak bardzo jak samo dziecko nie wpływają na 'wnętrzności' niemowlaka. Oni nie mogą nic zrobić, jeśli okaże się, że dziecko jest na coś chore, a jeszcze się nie urodziło. Znam bardzo dużo matek po czterdziestce, nawet więcej, niż tych młodych. Np. moja ciocia. Ma 48 lat, a dwa lata temu urodziła Paulę. Jest zdrowa, ładna i zadziwiającą mądra jak na swój wiek. Wszystko w porządku. To nie byłaby wina rodziców, jeśli coś byłoby nie tak!

Małgo!

Też nie umiałabym się zaprzyjaźnić z taką osobą. I też sądzę, że to nie wina ich rodziców, bo oni przecież nie chcieli, by urodziło im się takie dziecko.